Annelik...

Annelik.... Anne olunca anladım derler ya hani..anlıyorsun işte...

Dün tarifi mümkün olmayan duygular yaşadım. Yıllar sonra anne oldum diye mi yoksa ben hep böyle miydim bilmiyorum. Aslında özel günleri sevmiyorum da annesi babası olmayanların nasıl geçiyor günlerdir yapılan geri sayımlar, hediye seçenekleri ,olmayanların yüregi yakıp durmuyor mu?  Mesela baba mı kaybedeli yıllar oldu ama her bayram sabahı ağlıyarak kalkardım uzunca bir süre kendime gelemem. Ben bu duyguyu ilk defa yaşadım ya yaşamayanlar:( Allah annesi babasını kaybedenlere sabırlar versin evlatları ile yüzlerini güldürsün inşlh

Okulda program düzenlenince herkes yapmak istediği bir şeyi seçti bende Ayşe ablamda  görüp bayıldığım http://bir-kase-lezzet.blogspot.com/2013/04/cilekli-pasta.html gördüğüm pastayı yapmaya çalıştım. Tabi koskoca İstanbul da file fıstık bulamadım oda ayrı bir mesele:))

Kız çocukları sevinsin diye de şarlot barbi pastası yaptım. Çok istediğim gibi olmadı ikisini aynı gün yapınca.  Tarifini yazacağım inşlh sonra

Ve krema pompası resimlerin arasında fark ettiniz mi bilmiyorum aldığım pazarcıya dua edip duruyorum bir ürün bu kadar mı pratik olur görürseniz kaçırmayın süper bişey

Pasta altı ile hazırladığım üzerlerine öğrencilerinin ismini yazdığım rozetler ve program sonunda hepimize dağıtılan içinde duygu yüklü mektubuyla  karton çiçekler.. İşte en güzel hediye buydu gerçeğini de verdiler ama ben bu fikri çok sevdim.

Tüm annelerimizin anneler gününü kutlarım